verhuis completed

Zaterdagnacht hebben we voor de eerste keer in ons "nieuwe" huisje geslapen.

Is een hele aanpassing zo, zowel binnen in huis als buiten in de tuin.

We vloeken soms wel op de fietsers, maar in ons huisje hebben we eigenlijk geen buren (tenzij je maïs en gras meetelt;)). Dus we horen 's avonds ook heel weinig. Dat is nu wel anders. Zondagavond toen we in bed lagen hoorden we ineens de buurman over zijn kiezelkes lopen en vanmorgen was de oma met haar kleinkind in de tuin aant rondlopen. We konden gewoon verstaan wat ze tegen elkaar zeiden. Thuis horen we wel de haan kraaien 's morgens en af en toe wat fietsers doorrijden (vooral 's avonds als ze van het kappelke komen en teveel gedronken hebben, dan is het al van ver: "Hier naar rechts, hier naar rechts").

Ook binnen is het heel grappig, vooral de badkamer levert soms frustraties op. Deze is niet echt gemaakt om met 2 aan de pombak te staan. Laat staan om je 's morgens aan te kleden. Dus gaat het 'smorgens zo van, seg gaat es aan de kant, pas op ik moet door en ga zo maar verder:-).
Ook is het wel grappig dat je dadelijk van de slaapkamer in de badkamer staan en dan 2 stappen verder in de keuken of de living staat.

Zijn we nu al zo verwend dat we die ruimte gewoon zijn of is het gewoon een aanpassing van gewoontes. Maar het is wel een tof huisje (we hebben het al ons vakantiehuisje gedoopt:p). Nog iets waaraan we merken dat ons huis eigenlijk toch wel best groot is (terwijl we dat vroeger niet zo beseften) is al onze rommel die we mee verhuisd hebben. Heel de living staat nu overhoop en vol dozen, maar er is gewoon niet genoeg plaats voor. En dan te bedenken dat we al veel spullen gestockeerd hebben. Anders hadden we helemaal niet meer binnen gekunnen in ons vakantiehuisje:).

Het enige minpunt is dat ons lieve hondje niet binnen mag:(. Is voor hem ook wel een hele aanpassing, thuis mag hij praktisch door het hele huis rondlopen, op de badkamer en de boven na. Nu staat hij zielig aan de deur te kijken ocharme, maar de afspraak was geen beesten binnen, dus dan moeten we ons daar ook aan houden. De poes heeft ondertussen heel ons huis in Koersel ter beschikking, ooit een kat geweten met een hele villa ter beschikking. Maar ik vind het toch wel erg dat we ze daar moeten achterlaten. Maar goed, er zit niks anders op.