Ja en nog letterlijk ook.
Vrijdag 2 weken geleden is mijn lieve, oude labradorke geopereerd. En nog wel serieus ook. Ze hebben een gezwel op zijn tepel ( en de hele tepel erbij) weggehaald en dan ook maar zijn baarmoeder en eierstokken. Was niet te doen, mijn ventje was zo lief om mijn hondje 's morgens binnen te brengen, ik ben niet meegegaan uit schrik om flauw te vallen. En dan begon het wachten.
De dierenarts had gezegd dat hij zou bellen als er "rare" dingen zouden opduiken of als het er niet goed uitzag.
'S middag hadden we nog altijd niks gehoord, maar ikke toch een beetje ongerust. Maar dacht, gaan de dierenarts gewoon zijn werk laten doen, hij zal wel weten wat hij doet. Het werd 3u, 4u, ... En nog steeds geen nieuws. Dus heeft mijn ventje om half 5 dan maar zelf gebeld (hij was mijn gezaag beu denk ik).
Alles was heel goed gegaan, voor de rest waren er geen uitzaaiingen, alleen het tepelgezwel zat er toch al wel ff, zaten al bloedvaten door waardoor hij daar toch wel wat werk aan heeft gehad.
Het enige was dat hij tot zaterdagmiddag daar moest blijven, konden ze haar wat in het oog houden en pijnstillers geven als het nodig was.
Zaterdagmiddag mochten we hem dan gaan ophalen, ikke voelde mij ondertussen al wat beter en ben dan toch maar meegegaan. Alleen het gezwel dat ze weggehaald hadden wou ik echt niet zien, mijn ventje was wel geïnteresseerd. Zag er vies uit, mja da had ik wel gedacht.
Pas toen we thuiskwamen heb ik durven kijken naar de wonde, zag er grellig uit. Was ook gezwollen en helemaal blauw. Dierenarts had gezegd om er ijs tegen te leggen, dus dat hebben we dan ook maar gedaan. Ze bleef alleen niet zo stil zitten, mja.
De eerste paar dagen zijn we elke dag mijn Sloeberke gaan bezoeken, maar het ging haar verbazend goed. Je zou niet zeggen dat ze zo een zware operatie had gehad.
De dinsdag erna op controle, ook daar was alles in orde. Enkel haar temperatuur was wat hoog, maar dat was snel verholpen.
Vandaag de laatste stap, het weghalen van de draadjes. Dat ging ook wel best vlot. Nu nog een paar daagjes uit het vuil blijven en zorgen dat de wonde proper blijft en dan zou alles goed moeten komen.
Sloeberke is wel al 8 jaar, maar we hopen toch dat hij nog een hele tijd bij ons mag blijven. Ons lieve blondje;-)
Goed gedaan meid!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten